Skip links

Zbigniew Tarka

Łysy mężczyzna w szpitalnym łóżku z rurką dożylną.

Była połowa października, poszedłem do pracy, zapowiadał się zwyczajny, jesienny dzień. Nie spodziewałem się, że właśnie wtedy diametralnie zmieni się moje życie. Pracowałem jako spawacz monter, do momentu wypadku byłem jedynym żywicielem rodziny. Przez nierozważność innego pracownika, który uruchomił suwnicę, moje nogi zostały przygniecione 7-tonową belką metalową. Byłem w tej pozycji około 20 minut. W szpitalu okazało się, że lewą nogę będzie trzeba amputować poniżej kolana, a prawa jest w bardzo złym stanie, do długiego leczenia i intensywnej rehabilitacji. Na OIOMie spędziłem tydzień, tak naprawdę nie wiedząc co będzie ze mną dalej. To był traumatyczny czas, zarówno dla mnie, jak i całej mojej rodziny.  

Moi bliscy są dla mnie najważniejsi, są też największym wsparciem i motywacją. Mam wspaniałą żonę Martę oraz dwójkę cudownych dzieci: Natalię, która ma 12 lat i Mateuszka, który ma 5 lat. Każdą wolną chwilę przed wypadkiem spędzaliśmy razem. Szczególnie zależało mi na tym, żeby dzieci zarazić pasją do sportu, więc razem pływaliśmy, jeździliśmy na rowerach, rolkach, łyżwach, nartach i spacerowaliśmy po lesie. W wolnych chwilach lubię sobie hobbistycznie pomajsterkować i przeczytać dobrą książkę.  

W wyniku wypadku, a następnie amputacji większość rzeczy, które wcześniej wykonywałem jest poza moim zasięgiem. Bardzo chciałbym znowu móc być aktywnym zawodowo. Do osiągnięcia mojego celu potrzebuję Waszego wsparcia, całkowity koszt leczenia to 52 500zł.  

Wpłać dowolną kwotę na rachunek Fundacji Moc Pomocy 
ul. Litewska 2/68
51-354 Wrocław
16 1020 5226 0000 6602 0635 0765 

z dopiskiem Zbigniew Tarka

Poznaj pozostałych podopiecznych
Na zdjęciu stoi uśmiechnięty dorosły mężczyzna o kulach. Jest po amputacji lewej nogi.

Sviatoslav Moskvin

Przed wypadkiem byłem osobą bardzo aktywną fizycznie, pracującą zawodowo i mającą szerokie grono znajomych. Ceniłem sobie kontakt z ludźmi, lubiłem spędzać czas z rodziną i przyjaciółmi. Moją największą pasją były motocykle – od wielu lat się nimi interesuje, jeździłem w wolnym czasie oraz brałem udział w zlotach motocyklowych. Byłem pracownikiem kopalni, a sama praca dawała mi satysfakcję i poczucie stabilizacji.

Dowiedz się więcej »
Na pierwszym zdjęciu uśmiechający się pięciolatek o blond włosach z bandażem na kikucie prawego podudzia. Na drugim zdjęciu ten sam chłopiec ubrany w białą koszulę delikatnie uśmiecha się do zdjęcia.

Jan Błaszczyszyn

Jasiu to pogodny pięciolatek. Jest wesołym, przebojowym przedszkolakiem. Chodzi do przedszkola w sąsiedniej miejscowości – Świętej Katarzynie. Urodził się w Rodzinie o zakorzenionych tradycjach rolniczych. 25.08.2025 r. – ostatni poniedziałek sierpnia, spędzaliśmy czas na podwórku. Dzień mijał w atmosferze wakacyjnej zabawy. Niestety tego dnia wydarzył się nieszczęśliwy wypadek, którego uczestnikiem był Janek.

Dowiedz się więcej »
Na zdjęciu młody mężczyzna podpięty do szpitalnej aparatury, jest w stanie śpiączki. Na drugim zdjęciu mężczyzna o ciemnych, krótkich włosach z delikatnym zarostem jest ubrany w białą koszulę.

Damian Angsztrajch

Damian za dwa tygodnie będzie obchodzi swoje 26 urodziny. To bardzo uczynny, a zarazem skryty mężczyzna. Jest wspaniałym młodszym bratem, na którego wsparcie można liczyć. Chodzi na siłownię, dba o formę. Jest bardzo rodzinny. 27 sierpnia Damian wyszedł z domu. Następnego dnia w godzinach wieczornych został znaleziony w ciężkim stanie przez służby ratunkowe. Trafił do szpitala, gdzie po wstępnym badaniu i wywiadzie stwierdzono podejrzenie urazu rdzenia kręgowego w odcinku szyjnym

Dowiedz się więcej »
Ta strona korzysta z ciasteczek. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że akceptujesz ich użycie.