Skip links

Szymon Zygmunt

Mężczyzna leżący w szpitalnym łóżku z maską tlenu.

28 czerwca 2020 roku w okolicach Zielonej Góry Szymon uległ ciężkiemu wypadkowi. Tego feralnego dnia usiadł w samochodzie jako pasażer, na tylnym siedzeniu. Podczas jazdy auto wypadło z drogi. Szymon był uwięziony z tyłu auta. Dopiero strażakom udało się go uwolnić. Szymon doznał poważnych uszkodzeń w obrębie twarzoczaszki. Trafił do szpitala, prosto na OIOM. Walczył o życie. Mój świat zawalił się, gdy dowiedziałam się, co się stało. Serce mi pękło, gdy zobaczyłam go nieprzytomnego, kiedy nikt nie potrafił mi powiedzieć, co z nim będzie. Szymon doznał rozległego obrzęku mózgu, kazano mi przygotować się najgorsze. Lekarze nie dawali zbyt dużych szans, nie docenili jednak tego, jakim wojownikiem jest mój syn. Szymon to mój ukochany syn, wspaniały kolega i przyjaciel. Z utęsknieniem czeka na niego czwórka rodzeństwa – 3 siostry i brat. Dla Szymona najważniejsza była rodzina, to jej poświęcał najwięcej czasu i był jej bardzo oddany. Zawsze znajdował też czas dla kolegów i przyjaciół, spędzając z nimi czas na siłowni, nad wodą, bądź na meczach Elany Toruń- był zagorzałym kibicem tego klubu. Bardzo chciał mieć swój własny samochód – ciężko pracował, aby na niego zarobić. To on zawsze był moją opoką i wsparciem. Chociaż pracował w innym mieście, to wracał do domu, aby mi pomóc – robił zakupy, gotował, załatwiał sprawy u lekarzy, pomagał mi finansowo. Tylko dzięki pomocy Szymona mogłam do tej pory normalnie żyć. Teraz przyszło mi walczyć ze śmiercią o życie mojego dziecka. Lekarze mówią, że gdy tylko stan Szymka na to pozwoli, musi być natychmiastowo rehabilitowany. Na to jednak nie mamy pieniędzy. Wierzę, że Szymon się obudzi, a dzięki późniejszej rehabilitacji wróci do normalnego życia sprzed wypadku. Tylko ta myśl trzyma mnie w tej chwili przy życiu. Jego koledzy z siłowni oraz kibice Elany Toruń również odczuwają brak Szymona i mocno trzymają kciuki za jego powrót do zdrowia. W imieniu swoim, jak i całej rodziny i przyjaciół, zwracam się do ludzi dobrej woli i ogromnego serca, błagając o pomoc i wsparcie. Mama Szymona

Wpłać dowolną kwotę na rachunek Fundacji Moc Pomocy 
ul. Litewska 2/68
51-354 Wrocław

16 1020 5226 0000 6602 0635 0765 

z dopiskiem Szymon Zygmunt

Poznaj pozostałych podopiecznych
Na pierwszym zdjęciu około 40 letni mężczyzna siedzi na szpitalnym łóżku. Nie ma lewej ręki. W jego oczach widać zamyślenie. Na drugim zdjęciu ten sam mężczyzna siedzi na zewnątrz, ubrany w odblaskową, roboczą kurtkę i czapkę delikatnie się uśmiecha patrząc gdzieś w dal.

Marcin Kaczmarek

Mam na imię Marcin. Mieszkam w Zelewie, to mała wieś na Kaszubach. Moja najbliższa Rodzina to Siostra, na którą zawsze mogę liczyć. Nasi Rodzice zmarli, a ja dostałem w spadku gospodarstwo rolne po Wujku. Z wykształcenia jestem murarzem.
Podczas sianokosów miałem nieszczęśliwy wypadek, który całkowicie zmienił moje życie. Jedna z maszyn dosłownie wciągnęła mi rękę. Trafiłem do szpitala. Mimo próby podjętej podczas operacji nie udało się jej uratować.

Dowiedz się więcej »
Na pierwszym zdjęciu widzimy mężczyznę leżącego w szpitalnym łóżku, podłączonego do aparatury monitorującej czynności życiowe. Na drugim ten sam mężczyzna uśmiecha się i trzyma na rękach małą dziewczynkę.

Marek Słomiński

Marek za miesiąc będzie obchodził sześćdziesiąte czwarte urodziny. Przez wiele lat pracował jako palacz, a potem jako brukarz. W 2020 roku przeżył ogromną tragedię, śmierć żony. Od 2021 roku jest na rencie. Bardzo żywiołowy, empatyczny i kochany.
2 sierpnia 2025 roku bawiliśmy się na weselu w gronie rodzinnym. Niestety o 8 rano zabrano go do szpitala z powodu nagłego zatrzymania krążenia. Spędził kilka dni na oddziale wewnętrznym, ale jego stan się pogorszył, podłączyli respirator i przenieśli Marka na oddział intensywnej terapii.

Dowiedz się więcej »
Na pierwszym zdjęciu Mężczyzna jest podpięty do aparatury wspomagającej. Ma otwarte oczy. Na drugim zdjęciu mężczyzna siedzi i się uśmiecha.

Marcin Kuflowski

Marcin jest pozytywnym, spokojnym człowiekiem. To ogromny pasjonat sportu. Globalnie jest fanem piłki nożnej, a konkretniej klubu z Manchesteru. Natomiast lokalnie całym sercem za koszykarzami z wałbrzyskiego Górnika. W wolnym czasie chętnie spędza czas na świeżym powietrzu, szuka przeróżnych możliwości nowych aktywności. Uwielbia spacerować, to jego sposób na ładowanie energii.W drugiej połowie czerwca był na urlopie. Miło spędzał czas. Nic nie zwiastowało tego co się wydarzy. 21.06.2025 r. Wystarczyła krótka chwila nieuwagi, utracona równowaga…

Dowiedz się więcej »
Ta strona korzysta z ciasteczek. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że akceptujesz ich użycie.