Skip links

Rafał Suski

Grafika uzupełniająca treść

Mam na imię Rafał i do zeszłego roku myślałem, że jestem ogromnym szczęściarzem. Kiedy człowiek ma wszystko : rodzinę, którą kocha, pracę, która jest jednocześnie jego pasją oraz zdrowie, to rzadko się myśli, że życie jest kruche. W maju zeszłego roku w czasie przejażdżki motocyklowej uległem wypadkowi – pijany kierowca ciągnika wymusił pierwszeństwo, nie miałem szansy zareagować. W jednej chwili skończyło się życie jakie znałem dotychczas. Mój stan był krytyczny. Miałem zostać kolejnym motocyklistą – dawcą organów… Postawiono na mnie krzyżyk, ale ja mam jeszcze tak wiele do zrobienia, tak bardzo kocham życie. Dlatego dziś jestem tu gdzie jestem. Spotkałem ludzi o wielkich sercach, którzy pomogli mi walczyć o zdrowie i sprawność. Przeszedłem wiele operacji i poruszam się na wózku. Przed wypadkiem pracowałem jako specjalista od BHP i PPOŻ, a w weekendy prowadziłem imprezy jako DJ. Kochałem motocykle. Dziś marzę o większej sprawności i samodzielności, chcę móc towarzyszyć mojej małej córeczce w jej pierwszych spacerach i tak jak ona stawiać pierwsze kroki. Tylko intensywna i stała rehabilitacja daje mi szansę na powrót do zdrowia sprzed wypadku, ale jej koszt jest ogromny i nie do udźwignięcia przez nas. Dlatego zwracam się z prośbą o wsparcie, żebym znów mógł wrócić do życia, które tak bardzo kochałem.

Wpłać dowolną kwotę na rachunek Fundacji Moc Pomocy 
ul. Litewska 2/68
51-354 Wrocław

16 1020 5226 0000 6602 0635 0765 

z dopiskiem Rafał Suski

Poznaj pozostałych podopiecznych
Na pierwszym zdjęciu około 40 letni mężczyzna siedzi na szpitalnym łóżku. Nie ma lewej ręki. W jego oczach widać zamyślenie. Na drugim zdjęciu ten sam mężczyzna siedzi na zewnątrz, ubrany w odblaskową, roboczą kurtkę i czapkę delikatnie się uśmiecha patrząc gdzieś w dal.

Marcin Kaczmarek

Mam na imię Marcin. Mieszkam w Zelewie, to mała wieś na Kaszubach. Moja najbliższa Rodzina to Siostra, na którą zawsze mogę liczyć. Nasi Rodzice zmarli, a ja dostałem w spadku gospodarstwo rolne po Wujku. Z wykształcenia jestem murarzem.
Podczas sianokosów miałem nieszczęśliwy wypadek, który całkowicie zmienił moje życie. Jedna z maszyn dosłownie wciągnęła mi rękę. Trafiłem do szpitala. Mimo próby podjętej podczas operacji nie udało się jej uratować.

Dowiedz się więcej »
Na pierwszym zdjęciu widzimy mężczyznę leżącego w szpitalnym łóżku, podłączonego do aparatury monitorującej czynności życiowe. Na drugim ten sam mężczyzna uśmiecha się i trzyma na rękach małą dziewczynkę.

Marek Słomiński

Marek za miesiąc będzie obchodził sześćdziesiąte czwarte urodziny. Przez wiele lat pracował jako palacz, a potem jako brukarz. W 2020 roku przeżył ogromną tragedię, śmierć żony. Od 2021 roku jest na rencie. Bardzo żywiołowy, empatyczny i kochany.
2 sierpnia 2025 roku bawiliśmy się na weselu w gronie rodzinnym. Niestety o 8 rano zabrano go do szpitala z powodu nagłego zatrzymania krążenia. Spędził kilka dni na oddziale wewnętrznym, ale jego stan się pogorszył, podłączyli respirator i przenieśli Marka na oddział intensywnej terapii.

Dowiedz się więcej »
Na pierwszym zdjęciu Mężczyzna jest podpięty do aparatury wspomagającej. Ma otwarte oczy. Na drugim zdjęciu mężczyzna siedzi i się uśmiecha.

Marcin Kuflowski

Marcin jest pozytywnym, spokojnym człowiekiem. To ogromny pasjonat sportu. Globalnie jest fanem piłki nożnej, a konkretniej klubu z Manchesteru. Natomiast lokalnie całym sercem za koszykarzami z wałbrzyskiego Górnika. W wolnym czasie chętnie spędza czas na świeżym powietrzu, szuka przeróżnych możliwości nowych aktywności. Uwielbia spacerować, to jego sposób na ładowanie energii.W drugiej połowie czerwca był na urlopie. Miło spędzał czas. Nic nie zwiastowało tego co się wydarzy. 21.06.2025 r. Wystarczyła krótka chwila nieuwagi, utracona równowaga…

Dowiedz się więcej »
Ta strona korzysta z ciasteczek. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że akceptujesz ich użycie.