Skip links

Rafał Mikulewicz

Łysy mężczyzna siedzący w szpitalnym łóżku.

Rafał to pogodny mężczyzna w sile wieku. Pracuje w portowym zakładzie technicznym w Gdyni. To sumienny, obowiązkowy pracownik. Jest dobrym, pełnym ciepła człowiekiem. Rafałowi udało się założyć wspaniałą rodzinę. Wspólnie z partnerką wychowują trójkę dzieci. Rodzina jest dla Niego najważniejsza, wskoczyłby za Nich w ogień. W wolnym czasie bardzo lubi gotować, w kuchni czuje się jak ryba w wodzie. Pasjonuje się również motoryzacją. Jednak nade wszystko uwielbia spędzać czas ze swoimi najbliższymi w zaciszu domowym lub aktywnie organizując wyjścia i wycieczki.

29 kwietnia 2025 roku Rafał poszedł do pracy. Nic nie zapowiadało, że wydarzy się coś złego. Miał wypadek, spadł z wysokości. W wyniku zdarzenia doszło do skomplikowanych złamań w obszarze kończyn dolnych. Urazy, których doznał są na szczęście do wyleczenia. Jednak są poważne i potrzeba wiele czasu i środków na powrót do zdrowia. Rafał chciałby jak najszybciej wrócić do pracy i nie dopuścić do znacznego. trwałego uszczerbku na zdrowiu. W domu czekają na niego Najbliżsi, dla których był ogromnym wsparciem. Pokażmy Rafałowi, że mimo trudnej sytuacji nie jest sam.

Wpłać dowolną kwotę na rachunek Fundacji Moc Pomocy 
ul. Litewska 2/68
51-354 Wrocław
16 1020 5226 0000 6602 0635 0765 
z dopiskiem Rafał Mikulewicz

Poznaj pozostałych podopiecznych
Na pierwszym zdjęciu około 40 letni mężczyzna siedzi na szpitalnym łóżku. Nie ma lewej ręki. W jego oczach widać zamyślenie. Na drugim zdjęciu ten sam mężczyzna siedzi na zewnątrz, ubrany w odblaskową, roboczą kurtkę i czapkę delikatnie się uśmiecha patrząc gdzieś w dal.

Marcin Kaczmarek

Mam na imię Marcin. Mieszkam w Zelewie, to mała wieś na Kaszubach. Moja najbliższa Rodzina to Siostra, na którą zawsze mogę liczyć. Nasi Rodzice zmarli, a ja dostałem w spadku gospodarstwo rolne po Wujku. Z wykształcenia jestem murarzem.
Podczas sianokosów miałem nieszczęśliwy wypadek, który całkowicie zmienił moje życie. Jedna z maszyn dosłownie wciągnęła mi rękę. Trafiłem do szpitala. Mimo próby podjętej podczas operacji nie udało się jej uratować.

Dowiedz się więcej »
Na pierwszym zdjęciu widzimy mężczyznę leżącego w szpitalnym łóżku, podłączonego do aparatury monitorującej czynności życiowe. Na drugim ten sam mężczyzna uśmiecha się i trzyma na rękach małą dziewczynkę.

Marek Słomiński

Marek za miesiąc będzie obchodził sześćdziesiąte czwarte urodziny. Przez wiele lat pracował jako palacz, a potem jako brukarz. W 2020 roku przeżył ogromną tragedię, śmierć żony. Od 2021 roku jest na rencie. Bardzo żywiołowy, empatyczny i kochany.
2 sierpnia 2025 roku bawiliśmy się na weselu w gronie rodzinnym. Niestety o 8 rano zabrano go do szpitala z powodu nagłego zatrzymania krążenia. Spędził kilka dni na oddziale wewnętrznym, ale jego stan się pogorszył, podłączyli respirator i przenieśli Marka na oddział intensywnej terapii.

Dowiedz się więcej »
Na pierwszym zdjęciu Mężczyzna jest podpięty do aparatury wspomagającej. Ma otwarte oczy. Na drugim zdjęciu mężczyzna siedzi i się uśmiecha.

Marcin Kuflowski

Marcin jest pozytywnym, spokojnym człowiekiem. To ogromny pasjonat sportu. Globalnie jest fanem piłki nożnej, a konkretniej klubu z Manchesteru. Natomiast lokalnie całym sercem za koszykarzami z wałbrzyskiego Górnika. W wolnym czasie chętnie spędza czas na świeżym powietrzu, szuka przeróżnych możliwości nowych aktywności. Uwielbia spacerować, to jego sposób na ładowanie energii.W drugiej połowie czerwca był na urlopie. Miło spędzał czas. Nic nie zwiastowało tego co się wydarzy. 21.06.2025 r. Wystarczyła krótka chwila nieuwagi, utracona równowaga…

Dowiedz się więcej »
Ta strona korzysta z ciasteczek. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że akceptujesz ich użycie.