Skip links

Paweł Kurzawiński

Nazywam się Paweł Kurzawiński i mam 59 lat. W 2008 r. zdiagnozowano u mnie cukrzycę typu drugiego. Choroba spowodowała zanik czucia w palcach u nóg.

W 2009 r. wpadł mi do buta kamień, co spowodowało poważny uraz w lewej stopie. Ranę leczyłem chirurgicznie oraz w Przychodni Rehabilitacyjnej na ul. Dobrzańskiej, a także w Wojskowym Szpitalu Klinicznym na oddziale trudno gojących się ran. Dodatkowo w szpitalu na ulicy Borowskiej przeszedłem 30-dniową kurację w komorze hiperbarycznej. Żadne z podjętych prób leczenia nie przyniosło oczekiwanej poprawy.

W grudniu 2016 r. doszło do zakażenia rany w stopie, które doprowadziło do amputacji nogi powyżej kolana. Od 04.2018 r. do 05.2018 r. odbyłem rehabilitację w Zamiejscowym Oddziale Rehabilitacji Ogólnoustrojowej, jak również w Ośrodku Rehabilitacji Dziennej.

Pomimo wyżej wspomnianych rehabilitacji, nie udało mi się uzyskać w pełni sprawności. Nie potrafię chodzić bez wspomagania się kulami, dlatego potrzebuję intensywnej rehabilitacji.

Przed chorobą prowadziłem aktywne życie zawodowe. W latach 90 wyjeżdżałem za granicę i zarabiałem tam przy pracach budowlanych. Po powrocie do kraju zdecydowałem się na założenie własnej firmy, zajmując się montażem instalacji elektrycznych oraz ogólnymi pracami budowlanymi. Chciałbym jeszcze kiedyś wrócić do prowadzenia swojej firmy.

W czasie wolnym uwielbiam łowić ryby, wędkarstwo to moja pasja. Niestety ilość sprzętu, który muszę ze sobą zabierać i dość często nierówny teren wokół stawów i rzek powoduje, że mam obawy czy samodzielnie poradzę sobie z wejściem i zejściem po skarpach. Dlatego często rezygnuję z łowienia.

Wpłać dowolną kwotę na rachunek Fundacji Moc Pomocy 
ul. Litewska 2/68
51-354 Wrocław

16 1020 5226 0000 6602 0635 0765 

z dopiskiem Paweł Kurzawiński

Poznaj pozostałych podopiecznych
Na zdjęciu po lewej stronie kobieta leży w szpitalnym łóżku. Jest podłączona do aparatury, ma nieobecny wzrok. Na drugim zdjęciu ta sama kobieta jest pełna życia, ma rozpuszczone blond włosy.

Kamila Siedlecka

Moja partnerka Kamila to wspaniała kobieta. Jest cudowną i kochającą Mamą czwórki Naszych dzieci. Najmłodsze z Nich ma 16 miesięcy, a najstarsze 12 lat. Każdą chwilę wypełniają jej sprawy dzieci, zajmuje się Nimi na pełen etat.
13 miesięcy temu przeszła poważny zawał. To zdarzenie spowodowało poważną traumę. Mimo to codziennie starała się uśmiechać i cieszyć z życia. Myślałem, że najgorsze mamy już za sobą i będziemy spokojnie patrzeć w przyszłość jako Rodzina. 28 września 2025 roku Kamila trafiła do szpitala z podejrzeniem udaru.

Dowiedz się więcej »
Na zdjęciu młoda kobieta leży w szpitalnym łóżku. Ma okulary i krótkie włosy. Do koszulki ma przyczepioną pompę insulinową. Na drugim zdjęciu ta sama kobieta przed chorobą, siedzi po turecku, uśmiecha się. Ma kolorowe włosy.

Aleksandra Kochan

Aleksandra to studentka Uniwersytetu Gdańskiego. Jest na drugim roku kierunku Criminology and Criminal Justice. Jej życie jeszcze dwa lata temu wyglądało całkiem zwyczajnie. Planowała studia, poznała świetnego chłopaka. W czerwcu 2023 roku Ola trafiła do szpitala z powodu cukrzycy typu 1, w stanie śpiączki ketonowej. Okazało się, że wątroba jest już tak uszkodzona, że konieczny jest jak najszybszy przeszczep.

Dowiedz się więcej »
Na zdjęciu po lewej stronie stoi mężczyzna w ciemnych okularach, najprawdopodobniej jest w trakcie zwiedzania. Na drugim zdjęciu ten sam mężczyzna siedzi na szpitalnym łóżku, z zamyśloną miną. Jest po amputacji lewego podudzia.

Janusz Strózik

Janusz to mężczyzna w sile wieku. Aktywny, ciągle w ruchu. Wraz ze swoją żoną uwielbiają poznawać nowe miejsca. Określają je jako wycieczki krajoznawcze. Jeżdżą zarówno po Polsce jak i za granicę.
Niestety od jakiegoś czasu choruje na cukrzyce. W ostatnim czasie choroba zaostrzyła swój przebieg. Janusz trafił do szpitala z poważnym stanem stopy cukrzycowej, starał się ją leczyć, ale bezskutecznie.

Dowiedz się więcej »
Ta strona korzysta z ciasteczek. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że akceptujesz ich użycie.