Skip links

Marżolena Małecka

Kobieta na wózku inwalidzkim siedzi przed lustrem.

Marżolena to kobieta w sile wieku. Jest szczęśliwą mężatką. Zawsze tryskała optymizmem i dobrym słowem obdarzała innych. Chętnie spędzała czas z innymi ludźmi. Wspólnie z mężem doczekała się wspaniałego potomstwa. Wszystkie dzieci są już dorosłe i żyją na swoim. Od zawsze dbała o ciepło i ognisko rodzinne. To taka dobra dusza, która jest dla każdego oparciem. W wolnym czasie chodziła na spacery, dużo jeździła rowerem. Bardzo lubi podróże małe i duże. Zwiedzanie to jedna z jej ulubionych aktywności.

Świat zmienił się o sto osiemdziesiąt stopni w momencie diagnozy choroby. Z wesołej, pogodnej kobiety nagle bliscy zaczęli obserwować wszechobecny smutek, strach i niepewność. W przebiegu choroby przeprowadzono kilkukrotne amputacje. Ostatnia zakończyła się na wysokości uda. Obecnie Marżolena jest w ciężkiej traumie, trudno jej zrozumieć, dlaczego tak się stało. Ma ogromne wsparcie swoich najbliższych. Świat jakby na moment się zatrzymał. Na szczęście wszyscy liczymy na to, że ten trudny czas minie i wróci radość. Żeby mogła wrócić do sprawności i znów cieszyć się życiem potrzebuje odpowiednio dobranej protezy i specjalistycznej rehabilitacji (nauki chodu).

Wpłać dowolną kwotę na rachunek Fundacji Moc Pomocy 
ul. Litewska 2/68
51-354 Wrocław

16 1020 5226 0000 6602 0635 0765 

z dopiskiem Marżolena Małecka

Poznaj pozostałych podopiecznych
Na pierwszym zdjęciu około 40 letni mężczyzna siedzi na szpitalnym łóżku. Nie ma lewej ręki. W jego oczach widać zamyślenie. Na drugim zdjęciu ten sam mężczyzna siedzi na zewnątrz, ubrany w odblaskową, roboczą kurtkę i czapkę delikatnie się uśmiecha patrząc gdzieś w dal.

Marcin Kaczmarek

Mam na imię Marcin. Mieszkam w Zelewie, to mała wieś na Kaszubach. Moja najbliższa Rodzina to Siostra, na którą zawsze mogę liczyć. Nasi Rodzice zmarli, a ja dostałem w spadku gospodarstwo rolne po Wujku. Z wykształcenia jestem murarzem.
Podczas sianokosów miałem nieszczęśliwy wypadek, który całkowicie zmienił moje życie. Jedna z maszyn dosłownie wciągnęła mi rękę. Trafiłem do szpitala. Mimo próby podjętej podczas operacji nie udało się jej uratować.

Dowiedz się więcej »
Na pierwszym zdjęciu widzimy mężczyznę leżącego w szpitalnym łóżku, podłączonego do aparatury monitorującej czynności życiowe. Na drugim ten sam mężczyzna uśmiecha się i trzyma na rękach małą dziewczynkę.

Marek Słomiński

Marek za miesiąc będzie obchodził sześćdziesiąte czwarte urodziny. Przez wiele lat pracował jako palacz, a potem jako brukarz. W 2020 roku przeżył ogromną tragedię, śmierć żony. Od 2021 roku jest na rencie. Bardzo żywiołowy, empatyczny i kochany.
2 sierpnia 2025 roku bawiliśmy się na weselu w gronie rodzinnym. Niestety o 8 rano zabrano go do szpitala z powodu nagłego zatrzymania krążenia. Spędził kilka dni na oddziale wewnętrznym, ale jego stan się pogorszył, podłączyli respirator i przenieśli Marka na oddział intensywnej terapii.

Dowiedz się więcej »
Na pierwszym zdjęciu Mężczyzna jest podpięty do aparatury wspomagającej. Ma otwarte oczy. Na drugim zdjęciu mężczyzna siedzi i się uśmiecha.

Marcin Kuflowski

Marcin jest pozytywnym, spokojnym człowiekiem. To ogromny pasjonat sportu. Globalnie jest fanem piłki nożnej, a konkretniej klubu z Manchesteru. Natomiast lokalnie całym sercem za koszykarzami z wałbrzyskiego Górnika. W wolnym czasie chętnie spędza czas na świeżym powietrzu, szuka przeróżnych możliwości nowych aktywności. Uwielbia spacerować, to jego sposób na ładowanie energii.W drugiej połowie czerwca był na urlopie. Miło spędzał czas. Nic nie zwiastowało tego co się wydarzy. 21.06.2025 r. Wystarczyła krótka chwila nieuwagi, utracona równowaga…

Dowiedz się więcej »
Ta strona korzysta z ciasteczek. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że akceptujesz ich użycie.