Skip links

Marcin Grzelak

Mężczyzna i kobieta biorą selfie na plaży.

Mieliśmy wspólnie z dziećmi spędzić ten gorący, lipcowy czas. Córki uwielbiały chodzić z Nami na basen i bawić się korzystając ze wszystkich możliwych atrakcji. Nikt wtedy nie przypuszczał, że to będą ostatnie takie wakacje a jeden skok do wody będzie miał nieodwracalne konsekwencje. Mój mąż Marcin przed wypadkiem był bardzo pracowitym i energicznym facetem. Pracował fizycznie przy produkcji palet – w ten sposób zarabiał na życie i utrzymanie Naszej rodziny. W wolnej chwili zajmował się auto-detailingiem, które jednocześnie było jego hobby. Jako tata trójki córek na pewno nie mógł narzekać na nudę – chętnie spędzał z nimi czas podczas zabaw i oglądania bajek. 17 lipca 2021r. Marcin uległ nieszczęśliwemu wypadkowi wskutek skoku do basenu. Złamany trzon kręgu szyjnego C-5 był tylko początkiem dalszych konsekwencji. W szpitalu przeszedł ciężką operację kręgosłupa oraz trafił na OIOM z powodu zatrzymania akcji serca. Z powodu problemów z oddychaniem Marcin musiał mieć zrobioną tracheotomię. 8 tygodni niepewności i strachu – tyle czasu mój mąż spędził w szpitalu. Dla naszej rodziny był to ogromny szok i bardzo trudny czas. W takich momentach w głowie pojawia się wiele pytań: Jak mogło do tego dojść? Jak teraz będzie wyglądało nasze życie? Czy Marcin będzie jeszcze chodzić? Wiele z tych pytań pozostało do dziś bez odpowiedzi, ale staramy się patrzeć w Naszą przyszłość z optymizmem.

Uraz kręgosłupa doprowadził do kurczowego porażenia czterokończynowego. Obecnie mój mąż jest osobą leżącą i ma trudności z poruszaniem palcami rąk co doprowadziło go do utraty samodzielności. Jak dotąd udało Nam się skorzystać z rehabilitacji refundowanej przez NFZ tylko jeden raz. Kolejki są niestety bardzo długie, a aktualnie stan Marcina wymaga stałej rehabilitacji. Taką możliwość zapewnia jedynie prywatny ośrodek rehabilitacyjny, który przekracza nasze możliwości finansowe. Proszę pomóż Nam odzyskać dawne życie i spełnić marzenie mojego męża o samodzielności. Nasze małe córeczki wciąż wymagają wiele opieki i chciałyby, żeby ich tato mógł je przytulić i bawić się razem z nimi jak dawniej. Czasu nie cofnę, chociaż bardzo o tym marzę. Zrobię jednak co w mojej mocy, żeby pomóc Marcinowi – proszę nie pozwól mi walczyć w pojedynkę. Mamy nadzieję, że zbiórka pomoże Nam zebrać środki na opłacenie rehabilitacji, dlatego liczy się dla nas każda pomoc i z góry dziękujemy za każdą wpłaconą złotówkę. Z Waszą pomocą cel będzie możliwy do osiągnięcia.

Wpłać dowolną kwotę na rachunek Fundacji Moc Pomocy 
ul. Litewska 2/68
51-354 Wrocław

16 1020 5226 0000 6602 0635 0765 

z dopiskiem Marcin Grzelak

Poznaj pozostałych podopiecznych
Mężczyzna leżący na łóżku z rurką tracheostomijna. Na drugim zdjęciu mężczyzna, kobieta oraz kilkuletnia dziewczynka. Wszyscy są uśmiechnięci.

Tomasz Mrozek Gliszczyński

Mój Mąż Tomek to wspaniały i dobry człowiek. Razem tworzymy Rodzinę, o której zawsze marzyłam. Ja, Tomek i córeczka Wiktoria. Nasze słoneczko ma pięć lat. Zbliżał się weekend, postanowiliśmy pojechać do Naszych bliskich. 2 sierpnia 2025 roku podczas jazdy wydarzył się wypadek, który zmienił Nasze życie w koszmar. Tomek w ciężkim stanie trafił do szpitala.

Dowiedz się więcej »
Mężczyzna z siwymi włosami uśmiechający się do aparatu. Siedzi na wózku. W tle drapak dla kotów.

Edward Pankau

Edward to człowiek, który w życiu wiele przeżył. Mieszkał w różnych miejscach, pracował w przeróżnych profesjach. Myślę, że lepiej byłoby zapytać czego nie robił, niż co robił. Praktycznie całe swoje życie zawodowe spędził poza granicami Polski. Problemy ze zdrowiem pojawiły się 12 lat temu, bardzo przeżył śmierć Żony. Postępująca cukrzyca doprowadziła do pojawienia się stopy cukrzycowej.

Dowiedz się więcej »
Kobieta leżąca na łóżku z rurką tracheotomijną oraz podpiętą sondą do nosa. Na drugim zdjęciu szczęśliwa rodzina, Mama, Tata i dwójka synów.

Magdalena Iwanicka

Magdalena to bardzo wrażliwa, empatyczna i pełna miłości Mama dwójki wspaniałych synów Ignasia i Benusia oraz kochająca Żona. Silna wojowniczka i amazonka, która w 2024 roku pokonała raka piersi. Jednak po tym zwycięstwie pozostał jej jeszcze oponiak głowy (nowotwór niezłośliwy) przyrastający z roku na rok, który co prawda nie dawał żadnych objawów, ale stanowił potencjalne zagrożenie dla jej zdrowia i życia. W lipcu 2025 r., podczas operacji wycięcia oponiaka doszło do tragedii.

Dowiedz się więcej »
Ta strona korzysta z ciasteczek. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że akceptujesz ich użycie.