Krzysiek, mój super starszy brat. Z zawodu fotograf, ma wyczucie piękna i potrafi naprawdę robić cudowne zdjęcia, a piękno dostrzec nawet w zapyziałym zakątku. Pracował w zakładzie fotograficznym. Uwielbiał podróże, zwiedzanie, pomimo ograniczeń ruchowych (neuropatia czuciowo-ruchowa, mózgowe porażenie dziecięce i niedowład kończyn dolnych). Gdziekolwiek był, zawsze starał się zobaczyć wszystkie ciekawe miejsca, które warto. I nie zważał na to, że ma problemy z poruszaniem Interesuje się historią, geografią, w szkole w trakcie wakacji zawsze przeczytał wszystkie książki z tych dziedzin. Uwielbia spędzać czas ze swoim synem i psem Tytusem. Lubi ludzi, wesoły i towarzyski. Trzy lata temu miał poważną infekcję gronkowcem w stopie. Podobno wyleczoną. Na przełomie maja/czerwca w trakcie pobytu w sanatorium doznał urazu stopy i niestety zakażenie wróciło. Zaczął się wywracać, wypisano go z sanatorium bo nie nadawał się do rehabilitacji. Na drugi dzień syn zawiózł go we Wrocławiu (bo tam mieszkał) do poradni, w której się leczył – szpital wojskowy. Podobno zaleczono. Niestety wywracał się dalej, był dotkliwie poobijany. Jak już nie mógł się ruszać, myśląc, że ma uszkodzony kręgosłup, zadzwonił na pogotowie. Po dwóch dniach na SOR w szpitalu na Kamińskiego, przewieziono do szpitala wojskowego i wykonano amputację. Plany na przyszłość ma, ale ze szpitala wypisano go po amputacji całkowicie niesprawnego, oprócz jednej – lewej ręki, nie był w stanie ruszyć czymkolwiek, prawa ręka była opuchnięta z ropą, po kilku dniach pobytu u mamy (80 letniej!!!) przyjęto do szpitala w Jeleniej Górze, z wodą w płucach. Tam go trochę „naprawiają”, rozcięli ropień w prawej ręce, zaczynają pokazywać ćwiczenia. Przed moim bratem długa droga do sprawności. Najpierw musi uzbierać środki na protezę, a potem nauczyć się w niej chodzić. Ale ja wierzę, że da radę, bo to silny i ambitny człowiek.
Ola
Wpłać dowolną kwotę na rachunek Fundacji Moc Pomocy
ul. Litewska 2/68
51-354 Wrocław
16 1020 5226 0000 6602 0635 0765
z dopiskiem Krzysztof Grabalski
