Skip links

Jarosław Pieczonka

Dwa zdjęcia mężczyzny w łóżku szpitalnym i mężczyzna z szyjką.

Jestem Jarosław Pieczonka, pseudonim Miami. Prywatnie jestem miłośnikiem książek o służbach specjalnych z całego świata. Interesuję się również historią II Wojny Światowej, sportem oraz muzyką z lat 80-tych. Zawodowo byłem związana z miastem Gdańsk, gdzie zacząłem służbę od policjanta do agenta kontrwywiadu wojskowego. Natomiast od 6 lat pływam na statkach dookoła Afryki i ochraniam je przed atakami somalijskich piratów.  

W sierpniu 2021 roku szykowało się kolejne przepłynięcie z Malty do Emiratów Arabskich. Wszystko przebiegało pomyślnie. Czekaliśmy na amerykański okręt wojskowy, który miał nas dodatkowo ochraniać. Z powodu silnych wstrząsów na statku upadłem, uderzając plecami o podłogę. Koledzy ze statku zajęli się mną do przyjazdu oddziału ratunkowego, ponieważ nie mogłem się ruszyć. Musieliśmy wpłynąć do portu w Jeddach, abym został przetransportowany do szpitala.  

Diagnoza lekarzy – uraz kręgosłupa szyjnego oraz niedowład czterokończynowy. Specjaliści zdecydowali, że muszę przejść operację polegającą na usunięciu nieprawidłowego materiału, który uciskał na nerwy kręgosłupa szyjnego. Na szczęście operacja powiodła się oraz nie było żadnych powikłań pooperacyjnych. Następnie przechodziłem rehabilitację, która z dnia na dzień była zwiększana.  

Po 6 miesiącach hospitalizacji w Emiratach Arabskich wróciłem do Polski, gdzie czeka mnie dalsza rehabilitacja, aby móc wrócić do pełnej sprawności. Niestety koszty przekraczają moje możliwości finansowe. Zawsze sam wolałem udzielać pomocy niż o nią prosić, ale moja obecna sytuacja tego wymaga. Dlatego zwracam się z prośbą o pomoc w zebraniu środków na intensywną rehabilitację.  

Każdemu kto wpłaci choćby najmniejszą kwotę będę ogromnie wdzięczny za wsparcie.  

Jarek

Wpłać dowolną kwotę na rachunek Fundacji Moc Pomocy 
ul. Litewska 2/68
51-354 Wrocław

16 1020 5226 0000 6602 0635 0765 

z dopiskiem Jarosław Pieczonka

Poznaj pozostałych podopiecznych
Na pierwszym zdjęciu około 40 letni mężczyzna siedzi na szpitalnym łóżku. Nie ma lewej ręki. W jego oczach widać zamyślenie. Na drugim zdjęciu ten sam mężczyzna siedzi na zewnątrz, ubrany w odblaskową, roboczą kurtkę i czapkę delikatnie się uśmiecha patrząc gdzieś w dal.

Marcin Kaczmarek

Mam na imię Marcin. Mieszkam w Zelewie, to mała wieś na Kaszubach. Moja najbliższa Rodzina to Siostra, na którą zawsze mogę liczyć. Nasi Rodzice zmarli, a ja dostałem w spadku gospodarstwo rolne po Wujku. Z wykształcenia jestem murarzem.
Podczas sianokosów miałem nieszczęśliwy wypadek, który całkowicie zmienił moje życie. Jedna z maszyn dosłownie wciągnęła mi rękę. Trafiłem do szpitala. Mimo próby podjętej podczas operacji nie udało się jej uratować.

Dowiedz się więcej »
Na pierwszym zdjęciu widzimy mężczyznę leżącego w szpitalnym łóżku, podłączonego do aparatury monitorującej czynności życiowe. Na drugim ten sam mężczyzna uśmiecha się i trzyma na rękach małą dziewczynkę.

Marek Słomiński

Marek za miesiąc będzie obchodził sześćdziesiąte czwarte urodziny. Przez wiele lat pracował jako palacz, a potem jako brukarz. W 2020 roku przeżył ogromną tragedię, śmierć żony. Od 2021 roku jest na rencie. Bardzo żywiołowy, empatyczny i kochany.
2 sierpnia 2025 roku bawiliśmy się na weselu w gronie rodzinnym. Niestety o 8 rano zabrano go do szpitala z powodu nagłego zatrzymania krążenia. Spędził kilka dni na oddziale wewnętrznym, ale jego stan się pogorszył, podłączyli respirator i przenieśli Marka na oddział intensywnej terapii.

Dowiedz się więcej »
Na pierwszym zdjęciu Mężczyzna jest podpięty do aparatury wspomagającej. Ma otwarte oczy. Na drugim zdjęciu mężczyzna siedzi i się uśmiecha.

Marcin Kuflowski

Marcin jest pozytywnym, spokojnym człowiekiem. To ogromny pasjonat sportu. Globalnie jest fanem piłki nożnej, a konkretniej klubu z Manchesteru. Natomiast lokalnie całym sercem za koszykarzami z wałbrzyskiego Górnika. W wolnym czasie chętnie spędza czas na świeżym powietrzu, szuka przeróżnych możliwości nowych aktywności. Uwielbia spacerować, to jego sposób na ładowanie energii.W drugiej połowie czerwca był na urlopie. Miło spędzał czas. Nic nie zwiastowało tego co się wydarzy. 21.06.2025 r. Wystarczyła krótka chwila nieuwagi, utracona równowaga…

Dowiedz się więcej »
Ta strona korzysta z ciasteczek. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że akceptujesz ich użycie.