Skip links

Jadwiga Kękuś

Kobieta na wózku inwalidzkim siedzi przed lustrem.

Moja Żona – Jadwiga, której wszędzie było zawsze pełno – nie mogła usiedzieć na miejscu. Miała swój sklep z galanterią skórzaną, który lubiła prowadzić, bardzo się cieszyła jak mogła w nim być oraz sprowadzać nowy towar dla swoich klientów. W czasie wolnym chodziliśmy na spacery po naszym pięknym Krakowie. Robiliśmy również wycieczki rowerowe np. na Wawel albo Stare Miasto. Nasze życie było już poukładane i szczęśliwe.  

7 sierpnia 2021 cieszyliśmy się ślubem naszego młodszego syna – Jakuba. Po weselu uznaliśmy, że zrobimy sobie kilka dni wolnego. 10 sierpnia z żoną spędzałem dzień na rozmowie, poprosiła mnie, abym jej zrobił herbaty. Poszedłem zrobiłem, a gdy wróciłem Jadwiga była już nie przytomna, w pozycji półleżącej. Zadzwoniłem na pogotowie, które prędko przyjechało, dzięki czemu udało się szybko ją zoperować. Mimo tego było 5 dni walki o życie – lekarze kazali nam się już przygotować na najgorsze, ale ja wraz z dwoma synami cały czas wierzyliśmy, że Jadwidze się uda z tego wyjść.  

Diagnoza lekarzy – udar niedokrwienny lewej półkuli mózgu. W konsekwencji moja kochana żona ma porażenie prawej strony ciała oraz afazję globalną, czyli nie mówi i nie rozumie. Jadwiga dostała się na rehabilitację 16 tygodniową, ale po 3 tygodniach ćwiczeń została zarażona COVID-em i przez kolejne 2 tygodnie była kolejna walka o jej życie. Niestety przez to, że opuściła oddział rehabilitacyjny, aby wyleczyć się nie może wrócić na niego. 

Obecnie potrzebujemy intensywnej i kosztownej rehabilitacji. Niestety nie jesteśmy w stanie wraz z rodziną pokryć kosztów, gdyż są zbyt wysokie. Dlatego zwracamy się o pomoc do Ciebie. Pomóż nam, aby kochana mama i żona wróciła do nas. Abyśmy mogli znowu się cieszyć wspólnie spędzonym czasem.  

Mąż Robert oraz synowie Michał i Jakub. 

Wpłać dowolną kwotę na rachunek Fundacji Moc Pomocy 
ul. Litewska 2/68
51-354 Wrocław

16 1020 5226 0000 6602 0635 0765 

z dopiskiem Jadwiga Kękuś

Poznaj pozostałych podopiecznych
Na zdjęciu stoi uśmiechnięty dorosły mężczyzna o kulach. Jest po amputacji lewej nogi.

Sviatoslav Moskvin

Przed wypadkiem byłem osobą bardzo aktywną fizycznie, pracującą zawodowo i mającą szerokie grono znajomych. Ceniłem sobie kontakt z ludźmi, lubiłem spędzać czas z rodziną i przyjaciółmi. Moją największą pasją były motocykle – od wielu lat się nimi interesuje, jeździłem w wolnym czasie oraz brałem udział w zlotach motocyklowych. Byłem pracownikiem kopalni, a sama praca dawała mi satysfakcję i poczucie stabilizacji.

Dowiedz się więcej »
Na pierwszym zdjęciu uśmiechający się pięciolatek o blond włosach z bandażem na kikucie prawego podudzia. Na drugim zdjęciu ten sam chłopiec ubrany w białą koszulę delikatnie uśmiecha się do zdjęcia.

Jan Błaszczyszyn

Jasiu to pogodny pięciolatek. Jest wesołym, przebojowym przedszkolakiem. Chodzi do przedszkola w sąsiedniej miejscowości – Świętej Katarzynie. Urodził się w Rodzinie o zakorzenionych tradycjach rolniczych. 25.08.2025 r. – ostatni poniedziałek sierpnia, spędzaliśmy czas na podwórku. Dzień mijał w atmosferze wakacyjnej zabawy. Niestety tego dnia wydarzył się nieszczęśliwy wypadek, którego uczestnikiem był Janek.

Dowiedz się więcej »
Na zdjęciu młody mężczyzna podpięty do szpitalnej aparatury, jest w stanie śpiączki. Na drugim zdjęciu mężczyzna o ciemnych, krótkich włosach z delikatnym zarostem jest ubrany w białą koszulę.

Damian Angsztrajch

Damian za dwa tygodnie będzie obchodzi swoje 26 urodziny. To bardzo uczynny, a zarazem skryty mężczyzna. Jest wspaniałym młodszym bratem, na którego wsparcie można liczyć. Chodzi na siłownię, dba o formę. Jest bardzo rodzinny. 27 sierpnia Damian wyszedł z domu. Następnego dnia w godzinach wieczornych został znaleziony w ciężkim stanie przez służby ratunkowe. Trafił do szpitala, gdzie po wstępnym badaniu i wywiadzie stwierdzono podejrzenie urazu rdzenia kręgowego w odcinku szyjnym

Dowiedz się więcej »
Ta strona korzysta z ciasteczek. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że akceptujesz ich użycie.