Skip links

Igor Tyszkowski

Zdjęcie młodego chłopca w łóżku szpitalnym z rurką tlenową.

Igor to wesoły dwunastolatek. Chodzi do piątej klasy Szkoły Podstawowej nr 23 w Wałbrzychu. Jest bardzo inteligentny, życzliwy, pomocny. Po prostu chodząca dobroć wywołująca uśmiech na twarzy drugiego człowieka. Zawsze ma dookoła siebie wielu przyjaciół i znajomych. Bardzo aktywnie spędzali każdą wolną chwilę. Od roku trenuje boks, złapał niesamowitego bakcyla. Spędza ogrom czasu na różnych boiskach, grając w piłkę. Dużo jeżdżą z chłopakami na hulajnogach i rowerach. Igor ma młodszą siostrę, której pokazuje swój nastoletni świat.

Był kolejny, słoneczny dzień wakacji. Cóż innego można robić niż spędzić go na realizacji pasji z przyjaciółmi poza domem. Chłopcy stwierdzili, że to idealny czas na jazdę na rowerach. Pojechali więc na swoje ulubione tory i skocznie. Niestety podczas jednego z przejazdów Igor zjeżdżając z dolnej części przeszkody upadł i uderzył głową o podłoże. Osoby, które były na miejscu bardzo szybko zareagowały i wezwały pogotowie. Natychmiast po otrzymaniu telefonu pojechałam do szpitala. Okazało się, że doszło do urazu głowy, i nie wiadomo co będzie dalej… Obecnie Igor toczy swoją walkę o zdrowie i sprawność. Każdy, nawet najmniejszy gest jest na wagę złota.

Wpłać dowolną kwotę na rachunek Fundacji Moc Pomocy 
ul. Litewska 2/68
51-354 Wrocław

16 1020 5226 0000 6602 0635 0765 

z dopiskiem Igor Tyszkowski

Poznaj pozostałych podopiecznych
Na pierwszym zdjęciu około 40 letni mężczyzna siedzi na szpitalnym łóżku. Nie ma lewej ręki. W jego oczach widać zamyślenie. Na drugim zdjęciu ten sam mężczyzna siedzi na zewnątrz, ubrany w odblaskową, roboczą kurtkę i czapkę delikatnie się uśmiecha patrząc gdzieś w dal.

Marcin Kaczmarek

Mam na imię Marcin. Mieszkam w Zelewie, to mała wieś na Kaszubach. Moja najbliższa Rodzina to Siostra, na którą zawsze mogę liczyć. Nasi Rodzice zmarli, a ja dostałem w spadku gospodarstwo rolne po Wujku. Z wykształcenia jestem murarzem.
Podczas sianokosów miałem nieszczęśliwy wypadek, który całkowicie zmienił moje życie. Jedna z maszyn dosłownie wciągnęła mi rękę. Trafiłem do szpitala. Mimo próby podjętej podczas operacji nie udało się jej uratować.

Dowiedz się więcej »
Na pierwszym zdjęciu widzimy mężczyznę leżącego w szpitalnym łóżku, podłączonego do aparatury monitorującej czynności życiowe. Na drugim ten sam mężczyzna uśmiecha się i trzyma na rękach małą dziewczynkę.

Marek Słomiński

Marek za miesiąc będzie obchodził sześćdziesiąte czwarte urodziny. Przez wiele lat pracował jako palacz, a potem jako brukarz. W 2020 roku przeżył ogromną tragedię, śmierć żony. Od 2021 roku jest na rencie. Bardzo żywiołowy, empatyczny i kochany.
2 sierpnia 2025 roku bawiliśmy się na weselu w gronie rodzinnym. Niestety o 8 rano zabrano go do szpitala z powodu nagłego zatrzymania krążenia. Spędził kilka dni na oddziale wewnętrznym, ale jego stan się pogorszył, podłączyli respirator i przenieśli Marka na oddział intensywnej terapii.

Dowiedz się więcej »
Na pierwszym zdjęciu Mężczyzna jest podpięty do aparatury wspomagającej. Ma otwarte oczy. Na drugim zdjęciu mężczyzna siedzi i się uśmiecha.

Marcin Kuflowski

Marcin jest pozytywnym, spokojnym człowiekiem. To ogromny pasjonat sportu. Globalnie jest fanem piłki nożnej, a konkretniej klubu z Manchesteru. Natomiast lokalnie całym sercem za koszykarzami z wałbrzyskiego Górnika. W wolnym czasie chętnie spędza czas na świeżym powietrzu, szuka przeróżnych możliwości nowych aktywności. Uwielbia spacerować, to jego sposób na ładowanie energii.W drugiej połowie czerwca był na urlopie. Miło spędzał czas. Nic nie zwiastowało tego co się wydarzy. 21.06.2025 r. Wystarczyła krótka chwila nieuwagi, utracona równowaga…

Dowiedz się więcej »
Ta strona korzysta z ciasteczek. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że akceptujesz ich użycie.