Skip links

Hubert Więckowski

Mam na imię Hubert i mam 38 lat. W 1995 r. przebyłem pierwszą operację guza mózgu, w konsekwencji założono mi zastawkę komorowo-otrzewnową, usunięto torbiele z kanału kręgowego, usunięto część płuca z powodu sarkoidozy. Na początku ubiegłego roku wykryto u mnie kolejne guzy w kanale kręgowym – poddałem się kolejnej operacji. Podczas zabiegu uszkodzono rdzeń i nie usunięto wszystkich guzów. Po rocznej rekonwalescencji i mimo ciągłej rehabilitacji trudno mi dojść do sprawności sprzed operacji tzn. możliwości poruszania się chociażby o kulach – obecnie poruszam się na wózku inwalidzkim.

Mimo wielu barier i trudności, ukończyłem studia magisterskie. Podczas studiowania nie zapomniałem o niepełnosprawnych i podjąłem się napisania pracy analizującej sytuację na rynku pracy i warunki  życia tych często wykluczonych z głównego nurtu życia osób. Zdobyta wiedza i gromadzone doświadczenie pozwalają mi na  bardziej efektywne działanie na rzecz potrzebujących.

Możliwość pomagania jest sensem mojego życia, dlatego walczę o sprawność dla siebie. Moje życie to ciągłe przebywanie w szpitalach lub ośrodkach rehabilitacyjnych, gdzie na co dzień jestem świadkiem wielu dramatów w rodzinach chorych dzieci. Staram się im pomagać, w miarę możliwości organizowałem środki finansowe na wyposażenie świetlicy Centrum Zdrowia Dziecka w Międzylesiu, na zakup sprzętu rehabilitacyjnego dla Centralnego Szpitala Klinicznego w Warszawie. Pozyskałem środki finansowe na zakup opasek odblaskowych, które zostały przekazane dzieciom w szkołach podstawowych w powiecie płockim. Akcja ta nazwana akcją „Bezpieczna Droga” cieszyła się bardzo dużym zainteresowaniem wśród dzieci i grona pedagogicznego.  W rezultacie zostałem nominowany przez władze powiatu płockiego do konkursu „Człowiek bez barier”. Ponadto, jestem również pomysłodawcą i koordynatorem projektu ”Bieg z przeszkodami”. Miałem również przyjemność uczestniczyć w organizacji i w prowadzeniu targów pracy dla osób niepełnosprawnych.

Aktualnie jednak sam wymagam wsparcia, więc podjąłem próbę uzbierania funduszy na własny turnus rehabilitacyjny we Wrocławiu.  

W chwili obecnej przebywam pod opieką kliniki neurologicznej i neurochirurgicznej. W poradni neurologicznej gdzie jestem poddawany zabiegom ostrzykiwania toksyną botulinową kończyn dolnych, które ma na celu zmniejszenie spastyczności i poprawienie mej sprawności  fizycznej. Zabiegi te są bardzo kosztowne, a muszę je powtarzać co pół roku.  Klinika neurochirurgiczna gdzie w ostatnim czasie przeszedłem kompleksowe badania, które wykazały zmiany w kanale kręgowym w odcinku szyjnym (Jamistość rdzenia)zmiany te powodują, że tracę czucie w dłoniach. Zagrożona jest również mowa.

Mam ogromną chęć do życia i dużo do zrobienia, dlatego bardzo proszę o wsparcie. Każda kwota, umożliwi mi kontynuację koniecznej rehabilitacji. Bardzo proszę o każdą pomoc finansową

 

Wpłać dowolną kwotę na rachunek Fundacji Moc Pomocy 
ul. Litewska 2/68
51-354 Wrocław

16 1020 5226 0000 6602 0635 0765 

z dopiskiem Hubert Więckowski

Poznaj pozostałych podopiecznych
Na zdjęciu stoi uśmiechnięty dorosły mężczyzna o kulach. Jest po amputacji lewej nogi.

Sviatoslav Moskvin

Przed wypadkiem byłem osobą bardzo aktywną fizycznie, pracującą zawodowo i mającą szerokie grono znajomych. Ceniłem sobie kontakt z ludźmi, lubiłem spędzać czas z rodziną i przyjaciółmi. Moją największą pasją były motocykle – od wielu lat się nimi interesuje, jeździłem w wolnym czasie oraz brałem udział w zlotach motocyklowych. Byłem pracownikiem kopalni, a sama praca dawała mi satysfakcję i poczucie stabilizacji.

Dowiedz się więcej »
Na pierwszym zdjęciu uśmiechający się pięciolatek o blond włosach z bandażem na kikucie prawego podudzia. Na drugim zdjęciu ten sam chłopiec ubrany w białą koszulę delikatnie uśmiecha się do zdjęcia.

Jan Błaszczyszyn

Jasiu to pogodny pięciolatek. Jest wesołym, przebojowym przedszkolakiem. Chodzi do przedszkola w sąsiedniej miejscowości – Świętej Katarzynie. Urodził się w Rodzinie o zakorzenionych tradycjach rolniczych. 25.08.2025 r. – ostatni poniedziałek sierpnia, spędzaliśmy czas na podwórku. Dzień mijał w atmosferze wakacyjnej zabawy. Niestety tego dnia wydarzył się nieszczęśliwy wypadek, którego uczestnikiem był Janek.

Dowiedz się więcej »
Na zdjęciu młody mężczyzna podpięty do szpitalnej aparatury, jest w stanie śpiączki. Na drugim zdjęciu mężczyzna o ciemnych, krótkich włosach z delikatnym zarostem jest ubrany w białą koszulę.

Damian Angsztrajch

Damian za dwa tygodnie będzie obchodzi swoje 26 urodziny. To bardzo uczynny, a zarazem skryty mężczyzna. Jest wspaniałym młodszym bratem, na którego wsparcie można liczyć. Chodzi na siłownię, dba o formę. Jest bardzo rodzinny. 27 sierpnia Damian wyszedł z domu. Następnego dnia w godzinach wieczornych został znaleziony w ciężkim stanie przez służby ratunkowe. Trafił do szpitala, gdzie po wstępnym badaniu i wywiadzie stwierdzono podejrzenie urazu rdzenia kręgowego w odcinku szyjnym

Dowiedz się więcej »
Ta strona korzysta z ciasteczek. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że akceptujesz ich użycie.