Skip links

Dariusz Liński

Mężczyzna na wózku inwalidzkim siedzącym przed znakiem z napisem MAM Mac.

Przez większość zawodowego życia Mój tata pracował jako kierowca. Zawsze był bardzo aktywny i optymistycznie nastawiony do życia. We wrześniu 2023 po skończonych 60 urodzinach planował ubiegać się o wcześniejszą emeryturę, aby w końcu mógł wspólnie z mamą spokojnie spędzać wolny czas. Może trochę więcej podróżować, chodzić na grzyby i mieć więcej czasu dla czworga wnucząt. Wnuków które są jeszcze małe i uwielbiają wygłupiać się z dziadkiem, a dziadek z nimi.

W połowie października, tuż po swoich 60 urodzinach, które obchodził 25 września trafił do szpitala z bolącą prawą łydką i drętwiejącą stopą. W szpitalu okazało się, że w obu nogach ma tętniaki podkolanowe, a ten w prawej nodze wyrzuca nieustannie skrzepy. Pojawiła się niedrożność co było przyczyną ogromnego bólu i nieprzespanych nocy. Po licznych próbach udrożnienia naczyń i wielogodzinnej operacji wstawienia implantu, niestety lekarzom nie udało się uratować nogi. W efekcie 9 listopada 2023 tata stracił prawą nogę tuż nad kolanem.

Cała sytuacja wydarzyła się w przeciągu trzech tygodni. Dla taty, jak i dla całej rodziny, był to ogromny szok. Do ostatniej chwili nie braliśmy pod uwagę najgorszego scenariusza. Ciągle w głowie mam wielokrotnie wypowiadane słowa taty: „Nigdy bym nie pomyślał, że przyjdę do szpitala o własnych nogach, a wyjdę …”. I tu zawsze kończył. A mi nigdy nie przyszłoby na myśl, że przyjdzie mi pisać w imieniu taty ten tekst, który jest jednocześnie prośbą do Państwa o wsparcie w zbiórce środków finansowych na zakup protezy. Protezy, która pozwoli mojemu tacie stanąć na nogi i ułatwi wykonywanie zwykłych codziennych czynności, a kto wie, może kiedyś w przyszłości pozwoli jeszcze wsiąść za kółko.

Wpłać dowolną kwotę na rachunek Fundacji Moc Pomocy 
ul. Litewska 2/68
51-354 Wrocław

16 1020 5226 0000 6602 0635 0765 

z dopiskiem Dariusz Liński

Poznaj pozostałych podopiecznych
Na zdjęciu stoi uśmiechnięty dorosły mężczyzna o kulach. Jest po amputacji lewej nogi.

Sviatoslav Moskvin

Przed wypadkiem byłem osobą bardzo aktywną fizycznie, pracującą zawodowo i mającą szerokie grono znajomych. Ceniłem sobie kontakt z ludźmi, lubiłem spędzać czas z rodziną i przyjaciółmi. Moją największą pasją były motocykle – od wielu lat się nimi interesuje, jeździłem w wolnym czasie oraz brałem udział w zlotach motocyklowych. Byłem pracownikiem kopalni, a sama praca dawała mi satysfakcję i poczucie stabilizacji.

Dowiedz się więcej »
Na pierwszym zdjęciu uśmiechający się pięciolatek o blond włosach z bandażem na kikucie prawego podudzia. Na drugim zdjęciu ten sam chłopiec ubrany w białą koszulę delikatnie uśmiecha się do zdjęcia.

Jan Błaszczyszyn

Jasiu to pogodny pięciolatek. Jest wesołym, przebojowym przedszkolakiem. Chodzi do przedszkola w sąsiedniej miejscowości – Świętej Katarzynie. Urodził się w Rodzinie o zakorzenionych tradycjach rolniczych. 25.08.2025 r. – ostatni poniedziałek sierpnia, spędzaliśmy czas na podwórku. Dzień mijał w atmosferze wakacyjnej zabawy. Niestety tego dnia wydarzył się nieszczęśliwy wypadek, którego uczestnikiem był Janek.

Dowiedz się więcej »
Na zdjęciu młody mężczyzna podpięty do szpitalnej aparatury, jest w stanie śpiączki. Na drugim zdjęciu mężczyzna o ciemnych, krótkich włosach z delikatnym zarostem jest ubrany w białą koszulę.

Damian Angsztrajch

Damian za dwa tygodnie będzie obchodzi swoje 26 urodziny. To bardzo uczynny, a zarazem skryty mężczyzna. Jest wspaniałym młodszym bratem, na którego wsparcie można liczyć. Chodzi na siłownię, dba o formę. Jest bardzo rodzinny. 27 sierpnia Damian wyszedł z domu. Następnego dnia w godzinach wieczornych został znaleziony w ciężkim stanie przez służby ratunkowe. Trafił do szpitala, gdzie po wstępnym badaniu i wywiadzie stwierdzono podejrzenie urazu rdzenia kręgowego w odcinku szyjnym

Dowiedz się więcej »
Ta strona korzysta z ciasteczek. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że akceptujesz ich użycie.