Skip links

Arkadiusz Atłasik

Mężczyzna w białym T-shircie stojącej przed znakiem z napisem MAM Mac.

Mam na imię Arek, w tym roku skończę 33 lata. Na co dzień jestem spokojnym i bezkonfliktowym człowiekiem. Typowy przykład domatora, trochę introwertyk. Z zawodu jestem kucharzem. Do tej pory łączyłem pasję do gotowania z kreatywnym światem gier. Po godzinach pracy lubiłem zanurzyć się w rozbudowane fabuły gier RPG, zarówno komputerowych jak i planszowych. Uwielbiam tworzyć postacie i prowadzić sesje ze znajomymi. Ta forma rozrywki pozwala mi się oderwać od codziennych obowiązków i rozwijać wyobraźnię, kreatywność. Po kilku latach pracy jako kucharz postanowiłem, że przyszedł czas na zmiany. Rozpocząłem pracę w zakładach mięsnych.

17.04.2025 roku miałem poważny wypadek. W wyniku, którego doszło do amputacji prawej ręki. To tragiczne zdarzenie sprawiło, że nie mogę pracować na dotychczasowym stanowisku ani cieszyć się ulubionymi pasjami w dotychczasowy sposób. Moje życie z dnia na dzień diametralnie się zmieniło. Pomimo tego staram się nie tracić nadziei i uczę się na razie funkcjonować używając lewej ręki. Ogromnie wierzę, że odpowiednia rehabilitacja i funkcjonalna proteza są moją szansą na powrót do codziennych aktywności.

Wpłać dowolną kwotę na rachunek Fundacji Moc Pomocy 
ul. Litewska 2/68
51-354 Wrocław
16 1020 5226 0000 6602 0635 0765 
z dopiskiem Arkadiusz Atłasik

Poznaj pozostałych podopiecznych
Na pierwszym zdjęciu około 40 letni mężczyzna siedzi na szpitalnym łóżku. Nie ma lewej ręki. W jego oczach widać zamyślenie. Na drugim zdjęciu ten sam mężczyzna siedzi na zewnątrz, ubrany w odblaskową, roboczą kurtkę i czapkę delikatnie się uśmiecha patrząc gdzieś w dal.

Marcin Kaczmarek

Mam na imię Marcin. Mieszkam w Zelewie, to mała wieś na Kaszubach. Moja najbliższa Rodzina to Siostra, na którą zawsze mogę liczyć. Nasi Rodzice zmarli, a ja dostałem w spadku gospodarstwo rolne po Wujku. Z wykształcenia jestem murarzem.
Podczas sianokosów miałem nieszczęśliwy wypadek, który całkowicie zmienił moje życie. Jedna z maszyn dosłownie wciągnęła mi rękę. Trafiłem do szpitala. Mimo próby podjętej podczas operacji nie udało się jej uratować.

Dowiedz się więcej »
Na pierwszym zdjęciu widzimy mężczyznę leżącego w szpitalnym łóżku, podłączonego do aparatury monitorującej czynności życiowe. Na drugim ten sam mężczyzna uśmiecha się i trzyma na rękach małą dziewczynkę.

Marek Słomiński

Marek za miesiąc będzie obchodził sześćdziesiąte czwarte urodziny. Przez wiele lat pracował jako palacz, a potem jako brukarz. W 2020 roku przeżył ogromną tragedię, śmierć żony. Od 2021 roku jest na rencie. Bardzo żywiołowy, empatyczny i kochany.
2 sierpnia 2025 roku bawiliśmy się na weselu w gronie rodzinnym. Niestety o 8 rano zabrano go do szpitala z powodu nagłego zatrzymania krążenia. Spędził kilka dni na oddziale wewnętrznym, ale jego stan się pogorszył, podłączyli respirator i przenieśli Marka na oddział intensywnej terapii.

Dowiedz się więcej »
Na pierwszym zdjęciu Mężczyzna jest podpięty do aparatury wspomagającej. Ma otwarte oczy. Na drugim zdjęciu mężczyzna siedzi i się uśmiecha.

Marcin Kuflowski

Marcin jest pozytywnym, spokojnym człowiekiem. To ogromny pasjonat sportu. Globalnie jest fanem piłki nożnej, a konkretniej klubu z Manchesteru. Natomiast lokalnie całym sercem za koszykarzami z wałbrzyskiego Górnika. W wolnym czasie chętnie spędza czas na świeżym powietrzu, szuka przeróżnych możliwości nowych aktywności. Uwielbia spacerować, to jego sposób na ładowanie energii.W drugiej połowie czerwca był na urlopie. Miło spędzał czas. Nic nie zwiastowało tego co się wydarzy. 21.06.2025 r. Wystarczyła krótka chwila nieuwagi, utracona równowaga…

Dowiedz się więcej »
Ta strona korzysta z ciasteczek. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że akceptujesz ich użycie.