Skip links

Grzegorz Bieńkowski

Mężczyzna leżący w szpitalnym łóżku z IV w ramieniu.

13 sierpnia świat Naszej rodziny zatrzymał się i w jednej chwili runął jak domek z kart. Grzegorz – Mąż i Tata uległ wypadkowi komunikacyjnemu podczas pracy. Rozpoczęła się walka o jego życie. Najgorsze było to, że był kilkaset kilometrów od domu. W szpitalu w Czechach zdiagnozowano ciężki uraz mózgowo-czaszkowy na skutek, którego jest lewostronnie sparaliżowany.

Aktualnie leży na jednym z wrocławskich oiomów. Jego stan udało się ustabilizować, ale nadal jest w śpiączce, oddycha samodzielnie , ale ma rurkę tracheostomijną. Podczas wypadku najbardziej ucierpiała głowa i najważniejszy ośrodek: mózg.

Grzegorz potrzebuje jak najszybszej rehabilitacji neurologicznej i ruchowej w specjalistycznym ośrodku. Czas ma tu decydujące znaczenie, a koszty są ogromne. Dlatego zwracam się z prośbą o pomoc. Mój mąż ma dopiero 53 lata i nadal chce żyć. W domu z utęsknieniem czekają na Niego dzieci: 12 letni syn i 20 letnia córka. Uwielbia film, muzykę. Wspólnie z synem dzielą pasję motoryzacyjną, w niedalekiej przyszłości mieli w planie odrestaurowanie poloneza. Grzegorz do tej pory zawsze wszystkim służył pomocą, dlatego pomóż proszę wrócić mu do samodzielności i sprawności sprzed wypadku.

Wpłać dowolną kwotę na rachunek Fundacji Moc Pomocy 
ul. Litewska 2/68
51-354 Wrocław
16 1020 5226 0000 6602 0635 0765 
z dopiskiem Grzegorz Bieńkowski

Poznaj pozostałych podopiecznych
Na pierwszym zdjęciu około 40 letni mężczyzna siedzi na szpitalnym łóżku. Nie ma lewej ręki. W jego oczach widać zamyślenie. Na drugim zdjęciu ten sam mężczyzna siedzi na zewnątrz, ubrany w odblaskową, roboczą kurtkę i czapkę delikatnie się uśmiecha patrząc gdzieś w dal.

Marcin Kaczmarek

Mam na imię Marcin. Mieszkam w Zelewie, to mała wieś na Kaszubach. Moja najbliższa Rodzina to Siostra, na którą zawsze mogę liczyć. Nasi Rodzice zmarli, a ja dostałem w spadku gospodarstwo rolne po Wujku. Z wykształcenia jestem murarzem.
Podczas sianokosów miałem nieszczęśliwy wypadek, który całkowicie zmienił moje życie. Jedna z maszyn dosłownie wciągnęła mi rękę. Trafiłem do szpitala. Mimo próby podjętej podczas operacji nie udało się jej uratować.

Dowiedz się więcej »
Na pierwszym zdjęciu widzimy mężczyznę leżącego w szpitalnym łóżku, podłączonego do aparatury monitorującej czynności życiowe. Na drugim ten sam mężczyzna uśmiecha się i trzyma na rękach małą dziewczynkę.

Marek Słomiński

Marek za miesiąc będzie obchodził sześćdziesiąte czwarte urodziny. Przez wiele lat pracował jako palacz, a potem jako brukarz. W 2020 roku przeżył ogromną tragedię, śmierć żony. Od 2021 roku jest na rencie. Bardzo żywiołowy, empatyczny i kochany.
2 sierpnia 2025 roku bawiliśmy się na weselu w gronie rodzinnym. Niestety o 8 rano zabrano go do szpitala z powodu nagłego zatrzymania krążenia. Spędził kilka dni na oddziale wewnętrznym, ale jego stan się pogorszył, podłączyli respirator i przenieśli Marka na oddział intensywnej terapii.

Dowiedz się więcej »
Na pierwszym zdjęciu Mężczyzna jest podpięty do aparatury wspomagającej. Ma otwarte oczy. Na drugim zdjęciu mężczyzna siedzi i się uśmiecha.

Marcin Kuflowski

Marcin jest pozytywnym, spokojnym człowiekiem. To ogromny pasjonat sportu. Globalnie jest fanem piłki nożnej, a konkretniej klubu z Manchesteru. Natomiast lokalnie całym sercem za koszykarzami z wałbrzyskiego Górnika. W wolnym czasie chętnie spędza czas na świeżym powietrzu, szuka przeróżnych możliwości nowych aktywności. Uwielbia spacerować, to jego sposób na ładowanie energii.W drugiej połowie czerwca był na urlopie. Miło spędzał czas. Nic nie zwiastowało tego co się wydarzy. 21.06.2025 r. Wystarczyła krótka chwila nieuwagi, utracona równowaga…

Dowiedz się więcej »
Ta strona korzysta z ciasteczek. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że akceptujesz ich użycie.