Skip links

Jerzy Gruszka

Mężczyzna na wózku inwalidzkim siedzącym przed komputerem.

Jurek, jeżeli by mógł to każdą wolną chwilę spędzałby w ogrodzie. Zawodowo pracował jako konserwator terenów zielonych w jednej z prywatnych firm z wielką satysfakcją. Zawsze lubił być w ruchu, więc po pracy dorabiał sobie wykonując różne inne prace. Wszystko dobrze się układało, kochająca żona, wspaniały syn, a z biegiem czasu pojawił się również wnuk, który jest oczkiem w głowie dziadka. Niestety z powodu problemów ze wzrokiem Jurek musiał zrezygnować z pracy i przejść na rentę. Bardzo pomagał żonie w prowadzeniu domu, gdy złamała rękę i miała uszkodzony nerw całkowicie przejął obowiązki i opiekował się najlepiej jak tylko potrafił. Miał również swój ogród warzywny, a nawet hodował kurki.

Myśleli, że będą spokojnie żyć i obserwować z radością jak ich wnuk dorasta, ale niestety w 2021 roku Jurek miał udar, w wyniku którego pojawił się niedowład lewostronny. Obecnie przejdzie kilka kroków z pomocą żony, ale w głównej mierze porusza się na wózku. Rodzina bardzo wspiera Jurka i chcieliby wykorzystać wszystkie możliwości, które są dostępne, ale nie mają środków na specjalistyczną rehabilitację neurologiczną. Całkowity koszt leczenia to 63 000 zł. To szansa dla Jurka, żeby odzyskał niezależność i samodzielność. Chciałby móc znowu skosić trawę, pielęgnować swoje drzewka i krzewy. Pomóżmy Jurkowi być znów aktywnym dziadkiem.

Wpłać dowolną kwotę na rachunek Fundacji Moc Pomocy 
ul. Litewska 2/68
51-354 Wrocław
16 1020 5226 0000 6602 0635 0765 

z dopiskiem Jerzy Gruszka

Poznaj pozostałych podopiecznych
Na pierwszym zdjęciu około 40 letni mężczyzna siedzi na szpitalnym łóżku. Nie ma lewej ręki. W jego oczach widać zamyślenie. Na drugim zdjęciu ten sam mężczyzna siedzi na zewnątrz, ubrany w odblaskową, roboczą kurtkę i czapkę delikatnie się uśmiecha patrząc gdzieś w dal.

Marcin Kaczmarek

Mam na imię Marcin. Mieszkam w Zelewie, to mała wieś na Kaszubach. Moja najbliższa Rodzina to Siostra, na którą zawsze mogę liczyć. Nasi Rodzice zmarli, a ja dostałem w spadku gospodarstwo rolne po Wujku. Z wykształcenia jestem murarzem.
Podczas sianokosów miałem nieszczęśliwy wypadek, który całkowicie zmienił moje życie. Jedna z maszyn dosłownie wciągnęła mi rękę. Trafiłem do szpitala. Mimo próby podjętej podczas operacji nie udało się jej uratować.

Dowiedz się więcej »
Na pierwszym zdjęciu widzimy mężczyznę leżącego w szpitalnym łóżku, podłączonego do aparatury monitorującej czynności życiowe. Na drugim ten sam mężczyzna uśmiecha się i trzyma na rękach małą dziewczynkę.

Marek Słomiński

Marek za miesiąc będzie obchodził sześćdziesiąte czwarte urodziny. Przez wiele lat pracował jako palacz, a potem jako brukarz. W 2020 roku przeżył ogromną tragedię, śmierć żony. Od 2021 roku jest na rencie. Bardzo żywiołowy, empatyczny i kochany.
2 sierpnia 2025 roku bawiliśmy się na weselu w gronie rodzinnym. Niestety o 8 rano zabrano go do szpitala z powodu nagłego zatrzymania krążenia. Spędził kilka dni na oddziale wewnętrznym, ale jego stan się pogorszył, podłączyli respirator i przenieśli Marka na oddział intensywnej terapii.

Dowiedz się więcej »
Na pierwszym zdjęciu Mężczyzna jest podpięty do aparatury wspomagającej. Ma otwarte oczy. Na drugim zdjęciu mężczyzna siedzi i się uśmiecha.

Marcin Kuflowski

Marcin jest pozytywnym, spokojnym człowiekiem. To ogromny pasjonat sportu. Globalnie jest fanem piłki nożnej, a konkretniej klubu z Manchesteru. Natomiast lokalnie całym sercem za koszykarzami z wałbrzyskiego Górnika. W wolnym czasie chętnie spędza czas na świeżym powietrzu, szuka przeróżnych możliwości nowych aktywności. Uwielbia spacerować, to jego sposób na ładowanie energii.W drugiej połowie czerwca był na urlopie. Miło spędzał czas. Nic nie zwiastowało tego co się wydarzy. 21.06.2025 r. Wystarczyła krótka chwila nieuwagi, utracona równowaga…

Dowiedz się więcej »
Ta strona korzysta z ciasteczek. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że akceptujesz ich użycie.